لیکوال:محمدناصر حلیمي
د الله تعالى پر غیبي مرستو او تکویني سنتو تکیه
څومره چې مؤمن له ګناه لرې وي
او له الله سره يې اړيکه، په ژبه، عقل او زړه کې مضبوطه وي، هومره الهي مرسته
ورسره مله وي. البته دا اړيکه بايد د شپې او ورځې وي، نه کله نا کله.
« وَإِنَّ
لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا
يَعْلَمُونَ (٤٧) وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ
فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (٤٨) وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ».[1]
(او د هغې نېټې د عذاب له راتګ نه مخكې هم د ظالمانو
لپاره يو بل عذاب دى، خو له دوى نه زياتره نه پوهېږي. اى پېغمبره! د خپل رب تر
فيصلې صبر
وكړه، زموږ تر څار لاندې يې. ته چې كله پاڅېږې ؛ د خپل رب د صفاتو پاکي بيانوه
او د شپې
لخوا يې هم پاکي بيانوه).
No comments:
Post a Comment